Onderweg naar San Miguel
Blijf op de hoogte en volg Bas
29 December 2015 | El Salvador, el salvador
Ik kleed me aan, doe een lange broek aan, de bussen staan bekend om de airco in de bus, het is meestel te koud. Mijn vest heb ik ook bij me. Ik stop de laatste spullen in mijn tas en strompel , na nog een keer mijn kamer te hebben nagekeken, naar de receptie. Die gozer van gister word wakker, geef hem mijn sleutel, en loop naat buiten,hij loopt met mij mee tot op de hoek, daar wachten we op een taxi, er rijd er een de verkeerde kant op, hij fluit op zijn vingers, de taxi keert om en rijd mijn kant op. De receptionist zegt de man waar heen te gaan. Ik bedank hem vriendelijk en we gaan op weg.
We rijden naar een benzinepomp langs de Panamerican Highway. Daar moet ik wachten op de bus. Ik loop de winkel binnen en laat de bewaker mijn ticket zien, hij knikt en zegt dat ik mijn tas daar neer kan zetten, Ik ga aan het raam zitten en tuur naar buiten of ik de bus al kan zien. Het schijnt een grote blauwe touringcar te zijn. Er stopt een Shuttle bus en vraagt of er mensen mee moeten , de bewaker zegt nee, en het busje rijd weg. Het is toh bijna 3 uur, weet je zeker dat het niet voor mij is ?? Ik loop naar de bewaker en vraag of dat niet mijn busje was ? Als er niet genoeg mensen zijn voor een grote bus ,word er een kleintje ingezet.
Ik ben niet op mijn gemak, hij zegt nee en samen met de kassa dame maken ze mij duidelijk dat de bus om 5 uur komt... Dat is toch wel gek, op mijn ticket staat echt 3 :00 ! Er gaan steeds meer gedachten door mijn hoofd, wat nou als het wel mijn busje was, en ik er niet in zit, dan moet ik nog een nacht hier blijven, kost me 40 euro, nieuw kaartje voor 50$ en ik kom niet opdagen in San Miguel, kost me ook 45 $. Pfffff het maakt me wel nerveus. De tijd tikt verder, het is inmiddels 4:00 , zit er anderhalf uur, geen zicht op een grote bus, ook niet op een kleintje... Ik loop een rondje buiten, word steeds nerveuzer. 4:15 , er loopt een man mijn kant op die staat te wachten met z'n vruw en kind, ik vraag m of hij Engels spreekt, wat hij gelukkig doet. Ik vraag hem over mijn bus en laat mijn kaartje zien, Hij zegt:geen paniek, de bussen komen hier altijd rond 5 uur aan, heb vertrouwen !! Jaja tuurlijk, en wat nou als het vandaag vrijdag is en ze een andere dienstregeling hebben .. Ik ben er niet gerust op.
Ik pak op mijn gemakje mijn spullen en ga bij die mensen staan, we babbelen nog wat, en er komt een bus aan, ik spring een gat in de lucht !!! Alleen is het mijn bus niet... De man loopt naar de bus met zijn spullen en komt vervlgens terug naar mij om te zeggen dat de bus nog moet komen...Dat zegt de chauffeur. De bus rijd weg en er staat nog steeds een andere man te wachten, ik krijg weer een beetje vertrouwen. Om iets voor half 6 komt mijn bus... Ik pleur mijn tas erin en geef mijn paspoort aan de bus mevrouw, ze vroeg erom, niet dat ik m vrijwillig afgeef.... Ze loopt met me mee naar binnen en wijst me mijn stoel. Ze vraagt om nog eens 14 dollar, ik geef t en weet niet waarom, het zal wel goed zijn, ik kan moeilijk in discussie met haar,want ik begrijp haar toch niet...
Ze geeft me een kussentje en een deken, ik doen mijn vest dicht, doe mijn deken aan en pleur moeilijk hard in slaap. Ik heb gvd 3 uur staan wachten op die kakbus, zal dat wijf van het reisburo hard hebben gelachen om mij om half drie te laten verschijnen op die benzine pomp ?? Teef !!!
3 uur later word ik wakker, er zit inmiddels iemand naast me, Ik ben nog slaap dronken en kan me niet cht focussen, ik pak mijn telefoon en kijk op google maps. Die laat me zien dat we op de grens met Honduras zijn... We moeten uitstappen, er word verder niks gezegd, en ik wacht rustig af. De grens met Honduras... Ik heb nog voor een royale honderd dollar aan Cordoba's, die kan ik wel meenemen naar Nl en daar omwisselen, heeft geen zin, hier word er ook geld gewisseld. Er lopen van die gasten rond met stapels geld, om om te wisselen. Ik overweeg t een en ander, krijg de schijt, velies heb je altijd.Ik loop naar die gast toe en geef hem mijn Cordoba's, hij pakt z'n rekenmachine, vraagt of ik Lempira wil of Quetzal ?? Oftewel geld voor Honduras of Guatemala... Nee Us dollars aub, hij tikt wat in en er komt een bedrag uit wat ik ook in mijn hoofd had, ongeveer. Ik ben blij dat ik van dat geld af ben, en weer wat contanten heb.
Dan komt de bus- stewardes aanlopen met de paspoorten, leest alle namen op en iedereen kan terug de bus in, ze stopt de paspoorten in haar tas en we gaan verder. Ok ik ben dus Nicaragua uit !!, Nu moeten we nog Honduras in... We stappen terug de bus in en rijden een paar minuten, en moeten er weer uit, de tassen worden uit de bus gehaald en worden onderzocht door de autoriteiten van Honduras, ik gooi mijn tas neer, maak m open, hij gaat met z'n handen erdoor en zegt dat t goed is. Prima, ik geef mijn tas aan de chauffeur, en legt m terug in de bus. We moeten nog wachten op de paspoorten, als de stewardes komt ,roept ze weer de namen op en ik krijg mijn paspoort terug, er staat geen stempel in van El Salvador... Ik heb gehoord dat er een soort pact is tussen de landen, zoiets als de Benelux..
Dus Nicaragua uit, Honduras in, nu onderweg naar de grens van El Salvador.. dat duurt ongeveer nog 2 uur, ik val weer in slaap. Ik word een paar keer wakker en vergaap me aan het uitzicht! Het is werkelijk waar fantastisch !! Dan komen we bij de grens van El Salvador, dit is toch echt wel spannend !! Ik zie een hoop militairen met bivakmutsen op en een hoop wapen gekletter, dit zijn geen jongens om grapjes mee uit te halen, daar ben ik me wel van bewust. De stewardes stapt uit met onze paspoorten , en komt na een tijdje terug en ik krijg mijn paspoort terug, zonder stempel van El Salvador... Godverddomme... We rijden verder en slaan dan linksaf naar een soort verlaten industrie gebied. Daar staan we dan, we mogen er niet uit, er word wat bagage uit de bus gehaald en word gecontroleerd, de stewardes komt naar mij toe en vraagt voor de zekerheid of ik er uitmoet in San Miguel, jazeker... Ze loopt terug naar buiten en praat met de Narcotica militairen.... Er stapt er een in met een drugs hond.... Dat is toch echt wel fucking scary... Wat als enzo... Ik heb alles zelf ingepakt, mijn tas geen moment alleen gelaten... Hij loopt nar achter en komt heel langzaam terug en laat de hond onder mijn benen ruiken, bij mijn voeten, de hond vind niks en loopt vriendelijk kwispelend door, ik schijt toch echt wel 27 kleuren, ik heb niks .... Maar toch.
Dan stapt er een andere agent in en wil de paspoorten zien. Deze man ziet er heel gevaarlijk uit, hij draagt allerlei bescherming, heeft een pistool op z'n borst en een op 'n dijbeen , en ook nog een groot machine geweer, weet ik welke, deze heb ik nog nooit gezien bij "Call of Duty" .
Ik geef m mijn paspoort en hij bladert erin , en nog meer, en nog meer, er zijn nogal wat pagina's bezet met stempels.. Ik lach in mezelf omdat ie de stempels niet kan vinden.... Dan vind ie wat ie nodig heeft en stelt me wat vragen in het Spaans, weet ik veel vent, ik begrijp je toch niet.. No Hablas Espagnol, zeg ik , en hij snauwt me toe dat ik mijn mond moet houden... Weet ik veel... Na wat gemopper krijg ik mijn paspoort terug, en na nog een tijdje rijden we verder.
Bienvenidas A El Salvador... Kickuh gek, ik ben er . Dit is toch wel iets bijzonders.. Jammer van de stempels... De bus stopt een paar minuten later en er stappen wat localen binnen en delen eten uit, het is rijst met kip en pastasalade, het is heerlijk !!!
Dit is toch wel het voordeel van de dure busrit, de doune word geregeld, ik krijg 3 keer wat te drinken en te snacken, krijg eten en word op een fatsoenlijke manier vervoerd... Hier ben ik wel van, dit is tof !
Na een tijdje arriveren we in San Miguel, de bus stopt bij een enzine pomp, de stewardes komt me halen en mijn tas word uit het bagage ruim gevist.
Fucking El Salvador !!!
Weet iemand waar dat ligt. ???? Ik wel , nu !
Er komen 323 taxi chauffeurs naar me toe en vragen of ik ze nodig heb, pleur op !! Ik raadpleeg mijn kaart en zoek het adres op die ik heb opgeslagen in mijn foto's, zoek een chauffeur uit die er fatsoenlijk uit ziet, ik geef m het adres en lopen naar zijn bolide... Hij maakt de deur voor me open en ik ga zitten, ikmheb nog nooit in zo'n afgeragde taxi gezeten als nu, alles is stuk ... De gordel, het licht, de kilometer teller, het bordes, de deuren aan de binnenkant, weet ik veel wat ... Maar het ruikt wel lekker fris....
Na een paar minuten komen we aan in mijn hotel, betaal de chauffeur en ik check in. Ik vraag om de wifi code en laat Gabby weten dat ik er ben, de wifi is zo slecht dat het 14 dagen duurt eer er een whatsup bericht is verstuurd, ik loop naar de lobby om het daar te proberen, net zo slecht... Ik beklaag me bij de receptie en ze gaan er wat aan doen. Ik ga naar buiten, loop de burger king binnen , bestel een burger en log in op hun wifi, dat is een stuk beter dan in het hotel.
Ik maak een rondje rond het hotel en vind er niks aan, ik ben de enige blanke, er word veel gebedeld , en naar me gekeken. Er word gezegd dat ik beter niet in het donker in mijn eentje over straat kan... dat geloof ik direct ! Ik kan geen supermarkt vinden, dus geen goedkoop bier voor mij vanavond. Ik moet natuurlijk wel op mijn budget letten , het hotel kost me bijna 50 $ per nacht... Als ik terug kom krijg ik een andere kamer,de wifi is net zo slecht en moet om de paar minuten opnieuw inloggen... Ik heb alleen geen handdoeken.. Ik weer naar beneden...
Ik ga bij het zwembad/restaurant zitten en bestel een corona, ze hebben geen San Miguel bier in san Miguel... Ik toast op mijn oma's verjaardag !!! Oma-tje , gefeliciteerd met je 100e verjaardag, je bent al 5 jaar weg maar zeker niet vergeten !!! Ik mis je nog zo vaak !!! Ik at mijn flesje bier en bestel er nog 1, uno mas por favor !!
Ik ga terug naar mijn kamer en begin met mijn laatste deel van mijn reis te plannen, ik teken op mijn kaart en plak overal plakkers bij... Ik plan gewoon op mijn manier , hoe ik dat fijn vind ! Voor mij werkt dit het beste !!
Ik ben nog een tijdje bezig, en stippel een goede route uit !! Ik wil nog duiken in Belize, en in Playa del Carmen... Leuke dingen.
Ik berg mijn spullen op en neem een douche.. Het water word eindelijk warm als ik klaar ben met douchen, de haren van de vorige bewoonster liggen nog op de grond, ik word er niet zo warm meer van, ik baal wel van de oude kamer, het is hoog nodig om een beetje te gaan renoveren, maar dat kan ik ze toch niet uitleggen, dus neem ik het maar voor lief...
Ik kijk wat tv en val in slaap. Het was een aardig bewogen dagje, dacht ik zo. San Miguel... Er zijn nogal wat plaatsen in de wereld die zo heten... Maar ik ben hier... Het is me wederom weer gelukt !!!
Morgen weer op zoek naar een buskaart, de reis gaat verder naar San Salvador ... daar ben ik wel benieuwd naar, heb er zoveel over gehoord...
Mañana mañana...
-
02 Januari 2016 - 09:04
Bro:
frind, je maakt er een beklemmend verhaal van gossemo's
Heb je wel een stempel van Honduras?
Tjongejonge je komt geld brengen in deze bergebieden en moet zowat een de leugen detector om erin te mogen, fijn gevoel...
Wel een aardige prijs voor het "opsnuiven" (haha) van het mooie landschap -
02 Januari 2016 - 09:45
Mama:
Het leest als een spannend jongensboek, maar helaas is de hoofdpersoon in het verhaal mijn jongste zoon... Pfff, je weet de spanning goed voelbaar over te brengen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley