Onderweg naar san Juan del Sur

Ik zeg net tegen Aonghus, oh my god, its time to write my story about the trip to San Juan,,,by bus bus bus bus bus bus..... Oh my fucking God, what a hell !!

Ok dan , hier gaan we....

Ik moet de bus hebben naar de snelweg, die bus rijd vanaf het busstation, boven op de berg, het regent en het stormt, het is eigenlijk weer om op je bed te blijven liggen , en heel andere dingen te doen dan met je rugtassen op naar de bus te lopen.. Ik heb geen keus. Ik ben op tijd voor de bus, mag mijn rugzak meenemen de bus in, die word op een hoop gelegd bij de nooduitgang. Ik heb stoel nummer 13 , een stoel bij het raam. We gaan richting Puntarenas, daar moet ik er niet uit, ik moet er uit bij Lagartos, dat is de snelweg van San Jose richting de grens. Dat stukje van Monteverde naar Lagartos is 35 kilometer lang, het is door de bergen en is niet geasfalteerd, Het is echt een klote weg, er stappen continu mensen in en uit, de rit duurt 2 uur !!! over 35 fucking kilometers.... Dat zal wat worden de rest van de trip... Als ik wist wat ik nu weet...
Bij de snelweg, moeten wij eruit, dat werd gezegd want ik vond het niet echt een snelweg, het is 1 baan richting Penas Blacas en 1 baan richting San Jose.. Ik zie ook geen halte , maar er werd gezegd dat als we onder die grote boom gaan staan alles goed komt...
Dan komt er een bus aan en onze chauffeur schreeuwt dat deze bus voor ons is. De bus stopt, gooien de bagage onderin de bus, betaal de beste man ongeveer 4$ en stap in. Geen zitplaatsen meer...Met mij stappen er nog een stuk of 12 toeristen in, die hetzelfde lot hebben als ik...blijven staan. Ik ben de enige die naar de grtens gaat, de rest gaat naar een plaatsje voor de grens. Dus ik ben alleen, en op mijn best !! Ik ben hier zo goed in ...
Ik sta dus in de bus die naar Liberia rijd, niet naar Penas Blacas, ik heb geen idee wat het verschil is, ik heb het al een paar keer gevraagd aan de locals, maar krijg " no hablas Engles" op het reqest...
Google maps... We zitten op de snelweg naar Liberia, wat de fuck moet ik daar ??? Op een gegeven moment kan ik gaan zitten, duurt niet heel lang want een kwartier later zijn we in Liberia... Iedereen stapt uit, dan stap ik ook maar uit... Ik zoek naar mijn tas, die in de bagage rekken moet liggen.... Hij ligt er niet... Krijg de .... Nu ben ik aan de beurt, ik heb mijn belangrijkste spullen in mijn kleine rugtas, kan alles nieuw koipen maar heb er niet echt heel veel zin in... Ik wacht tot het rek echt helemaal leeg is, kijk in het rond en ben toch ietwat in paniek... Dan zegt de chauffeur dat mijn tas daar ligt, ik ben enorm opgelucht, en bedank hem.
Ik wist niet dat de rit zo lang zou duren , en heb mijn tas niet op slot gedaan ,met de gedachte van de overgang naar Costa Rica in mijn achterhoofd, dat ik een aantal keer mijn tas open moest maken...
Hij zegt dat ik de bus ernaast moet hebben naar Penas Blacas, ik pak mijn tas rits m open en kijk goed of ik iets verdachts zie. Je zou het toch niet kunnen bedenken dat ik mijn tas open moet maken bij de grens met Nicaragua en ze vinden iet in mijn tas wat niet van mij is .... Ik doe vervolgens overal mijn slot erop en mijn hoes erom heen als ik weer moet reizen...
Godverdomme kut zeg, dat is wel ff schrikken...
Maar goed, ik sta weer in een andere bus richting Penas Blacas, de grens met Nicaragua, ik weet niet hoe lang het duurt voordat we bij de grens zijn, volgens mij is het 12;30 als ik uitstap bij de grens. Danielle had me gewaarschuwd om eerst de belasting te betalen om Costa Rica uit te mogen, anders moet je weer helemaal terug enzo. Ik zie een vrouwtje lopen met Officina Local Imigration op haar rug en spreek haar aan, ze begrijpt meteen wat ik bedoel en wijst me de weg, naar het kantoortje waar ik mijn paspoort moet laten zien en 8$ armer word. Ik krijg ook een formuliertje , imigration form, wie je bent , wat je doet enzo. Die vul ik hier op mijn gemakje in, straks is het druk en hectisch, dan heb ik m al ingevuld !! Heb honger als een malle... Niks gegeten vanaf 5;00 vanochtend... Eerst bover de grens , dan zien we wel verder..
De belasting is dus betaald, nu naar het kantoor voor de stempel, een pleuris end lopen, en er staan een partij mensen... niet normaal, moeten al die mensen juist nu naar Nicaragua... pfffff. Ik geloof dat ik anderhalf uur in de rij heb staan wachten, tot ik eindelijk naar binnen mag. Maar het is zo vreselijk warm, ik sta zo te zweten, mijn water raakt op en heb zo'n honger... Eerst door de douane... Eindelijk sta ik voor het raam van de douane, die trut kijkt me niet aan, ik geef mijn paspoort , ze bladerd door mijn paspoort op zoek naar de stempel van mijn intrede... en bladerd, en bladerd.... en eindelijk vind ze de stempel, rost er een nieuwe stempel in, ik bedank haar vriendelijk en denk, adios Costa Rica, was leuk ...

Nu op zoek naar het volgende kantoor om mij te melden om Nicaragua te bezoeken... Ik zie een stroom mensen een richting op lopen en besluit om ze te volgen. Er staat een tent waar een vent met een mondkapje paspoorten bekijkt. Ik geef de mijne , hij bekijkt m, vraagt " Hollanda"? Ik zeg ja natuurlijk, dat staat toch in mijn paspoort, lul >>>> Koninkrijk der Nederlanden.... Hij legt er een papiertje in met een stempel van de autoriteiten, en ik kan verder, voel me net super mario.. Whoohoo, weer een level verder..
Ik loop weer braaf achter de meute aan naar een andere tent, waar ze de bagage bekijken. Ik loop er heen en ze sommeren me om door te lopen, prima. Dan zie ik een ander groot gebouw opdoemen, waar iedereen heen loopt. Er word ook veel drinken en ijsjes verkocht... Ik koop een nieuwe fles water, en zuip m bijna helemaal leeg, koop direct een nieuwe.. Geen eten.. Kan nog wel ff zonder....
Ik loop nar dat gebouw, heel nonchalant, er lopen heel veel verkopers van : simkaarten, ijsjes, mensen die geld wisselen, weet ik veel wat...

Ik ga in de rij staan en het gaat een stuk sneller dan bij het vorige kantoor ! Loop naar binnen en wacht op mijn beurt, doe mijn pet af en zeg heel vriendelijk "buenos diaz" , ik hoef dat niet meer te doen... Ik betaal 12 $ en krijg een nieuwe stempel in mijn paspoort.... Welkom in Nicaragua !!!! Whooooooohooooooo.

Zodra ik dat kantoor uit kom lopen word er aan me getrokken, wil je een taxi ?? TAxi ? Taxi? bus, ijs simkaart ??? Ik blijf heel rustig en kijk nonchalant om me heen , het lijkt of ik alles onder controle heb, maar diep van binnen ben ik zo moe en wil ik zo graag naar mijn hostel.... Ik blijf kalm. Ik loop naar een kantoortje en vraag wat over de bus naar San Juan del Sur, ze begrijpen me niet, er staat een gozer naast me die me wel begrijpt, later begrijp ik waarom hij naast me stond.. Die klootzakken leven van toeristen zoals ik !! Hij zal me wel ff helpen aan een kaartje naar Rivas, daar moet ik eerst heen en dan een taxi naar San Juan. Ik kan ook van hier een taxi nemen maar kost me 30 $, krent... Ik loop naar een bus en vraag wat over de bus naar Rivas.. Moeilijk moeilijk moeilijk... Dan staat die gozer weer naast me, vraagt mijn paspoort en 14$ om een kaartje te kopen.. He gast, jij krijgt mijn paspoort niet, ik vertrouw jou niet !!! Het duurt een tijdje, ik betaal de chauffeur 14$ en ik kan instappen, pffffff eindelijk zitten, airco en bijna onderweg naar Rivas... De tv 's worden aangezet en ik val als een blok in slaap. Ik word wakker gemaakt door mijn buurman, want er staat een agent in de bus die de paspoorten nog een keer controleert. Na dat tijdverdrijf gaan we op weg naar Rivas, weer val ik in slaap !
Als ik wakker word check ik weer google maps en zie dat ik vlak bij Rivas ben, Daar moet ik er uit. De bijrijder komt me halen, haalt mijn tas uit de bus en er staat ook al een taxi op me te wachten. Kost 20 $, had ik godverdomme meteen een taxi kunnen nemen van de grens naar San Juan....

Ik kom om 16:00 uur aan in mijn hostel, dat is 10 uur later dan ik mijn eerste bus had... Ben gesloopt , ben echt helemaal naar de klote. Ik check in , en ze zijn hier heel vriendelijk, ze laten me alles zien wat er is, mijn bed, toiletten douches etcetera, Ik hoor een bekende stem... Hey Danielle , Que pasa ?? its nice to see her !! Ik krijg een welkoms drankje van een van de grieten achter de bar.... Ik ga bij Danielle zitten en zie dat gabby me een berg appies heeft gestuurd, ik bel haar en vertel in grove lijnen hoe het gegaan is, ik kap haar eigenlijk af, ben te moe en chagrijnig van deze dag, sry Babe !!! Ze wilde nog wat langer met me praten.... Ik ga douchen , het is koud water maar maakt me niet uit, het is een leuke tent hier.. Lekker back to basic maar de de "vibe " is goed !! Na de douche bestel ik een biertje en ff wat te eten, dat had ik de hele dag nog niet gedaan ... Ik word weer mens ! George komt aanschuiven, Het word weer gezellig, Aonghus is ziek, die schuift wel aan, maar verlaat het toneel redelijk snel ! We drinken nog een paar biertjes en ik taai m af !! Wat een dag !!!!

Maar weet je waar ik ben ?? Fucking Nicaragua !!!!

ben zo trots dat ik dit weer kan doen ....