22-11 Onderweg naar Wellington.

Pffff 6:15 gaat de wekker, dat is geen tijd! Maar ga er direct uit, heb bijna alles al gepakt, moet nog mijn opladers en zo nog pakken, in de keuken liggen nog spullen van me, die ik mee wil nemen. Ik maak nog een kopje thee en ontbijt, dat is toch inbegrepen... En ik ben toch Hollander, tis gratis...

Ik stop alle etenswaren die van mij in mijn koeltas, pak mijn rugzak, buiktas en koeltas en loop als een pakezel naar de bus. Ik ben ruim op tijd, er zijn nog niet zoveel mensen, hoop dat de bus niet zo vol zit, zodat ik de stoel naast me ook heb. De bus komt eraan, ik geef mijn reserveringsnummer aan de chauffeur, geef mijn rugtas en zoek een plekje in de bus. En inderdaad, de bus in niet vol, nog niet, het is een rit van ruim 4 uur en er kan nog van alles gebeuren. We zijn nog niet 3 minuten onderweg en ik ga onder zeil ! Ik ben er echt goed in, slapen in de bus! We stoppen op een aantal plaatsen maar er komt niemand naast me zitten. Dan komen we aan in een plaatsje waar iedereen eruit moet, we krijgen een andere chauffeur, en hebben 35 minuten pauze. Ik pak mijn tas en loop naar de eerste de beste cafe om koffie te drinken. Ik neem er ook een focaccia bij met gebakken ei en spek ..... Moeilijk lekker 2e ontbijt !!
Dan loop ik terug naar de bus en wacht op de chauffeur, als ie aankomt geef ik mijn reserverings nummer en ik sta niet op de lijst... Wat de fuck, hij zegt dat ik moet wachten tot iedereen is ingecheckt, en dan gaat ie nog een x kijken in zijn telefoon. Ik sta er nog steeds niet in, hij update zijn telefoon, en nog sta ik er niet in. Ik laat hem mijn betalingsbewijs zien, en mijn nummer , en hij zegt gewoon, als je niet in mijn lijst staat kom je er niet in... Ja maar, ik zat net toch ook in die andere bus ??? Niks mee te maken, als de bus vol zou zitten zou je op de andere bus moeten wachten, had ik je niet meegenomen, maar we zitten niet vol ,dus ga maar zitten.... He lul onwijs bedankt !!
Na nog eens ruim 2 uur komen we aan in Wellington, iedereen stapt uit, ik ook en bedank nog 's heel vriendelijk de chauffeur.
Ik had van tevoren uitgezocht waar de bus zou stoppen, en hoe ik naar de hostel moest, heb een klein foutje gemaakt, en weet absoluut niet waar ik ben. Geen paniek, ik pak mijn bijbel erbij en ook die zegt dat ie het niet weet.... Nog steeds geen paniek. Het regent inmiddels en waait erg hard, sta voor de Mc Donalds en zie aan de overkant een treinstation, dat is mijn redding. Ik loop er heen, loop naar een mannetje wat er werkt, laat de beste man zien waar ik heen moet, geeft me een briefje met daarop het perron nummer, busnummer en de halte waar ik er uit moet !! Hoe moeilijk kan het zijn ?? Geen reden tot paniek , ik ben in een grote, geciviliseerde stad , waar iedereen Engels spreekt ! En iedereen zeer behulpzaam is. Het is niet een één of ander klein gehucht in Vietnam ofzo....
Als ik aankom op het perron komt bus 41 meteen aanrijden, ik stap in , koop een kaartje, laat het briefje zien waar ik heen moet en vraag of ie me wil waarschuwen als we er zijn, dat was niet te moeilijk, het is de laatste halte...
Hij geeft me t seintje dat dit de laatste halte is , ik vraag de beste man of ie weet waar het hostel zou moeten zitten ,geeft ie me een gedetailleerde route beschrijving , bij de stoplichten links, en bij de volgende hoek zit ie aan de linkerkant. Simpel ! Ik hou van Wellington, nee , van de mensen, nou ja niet allemaal..laat maar. Ben gewoon blij !

Ik loop de weg die de man had gezegd, en hij had nog gelijk ook ! Wat n feest, ik loop naar de receptie en check in, alleen is mijn kamer nog niet klaar, over 20 minuten. Ik ga naar de keuken en zit mijn boodschappen in de kast en koelkast. Neem een kop thee en ga een beetje zitten internetten. Na een tijdje loop ik naar mijn kamer, pleur me spullen neer, maak mijn bed op en ga naar buiten. Ik wil weten waar ik morgen de All Blacks kan gaan kijken, en moet op zoek naar een shirt. Alleen waait t moeilijk hard en het regent, nu schijnt het hier altijd te waaien, komt omdat hier de eilanden hier scheiden en dat vonden de Goden niet zo leuk, en hebben ze de Nieuw Zeelanders maar gestraft met windkracht 40, zoiets. En de regen komt omdat de andere Goden het er niet mee eens waren en gingen huilen... Weet ik veel, vind het wel een leuk verhaal, maar IK moet er maar mee omgaan gvd kutweer !! Ik wil naar Bali .... Nou nee joh nog niet, maar wil wel graag iets beter weer :-)
Ik loop met mijn regenjas aan , kraag omhoog, pet op , door de stad, beetje met mijn ziel onder mijn arm, voel me een beetje een dakloze, op straat lopen zonder doel, ik heb dan wel een doel, rugby,shirt, maar gvd, heb het ff niet naar mijn zin. Ik heb shirts genoeg gezien, maar dan weer niet in mijn maat, of veel te groot, en dan vind ik 150$ net te veel... Je hebt ook shirts voor 100$ maar is niet dat shirt die ik wil... Ik word moe van mezelf. Weet je, krijg de pleuris, ik wil geen shirt meer, ik heb een shawl, een klein balletje, een rugbybal, klaar ! Ik weet ook waar ik morgen terecht kan om de wedstrijd te kijken, een sportsbar in St.Johnstreet. Ik neem daar maar gelijk een biertje, en nog 1, reken af en loop naar de supermarkt, nu met mijn ziel onder mijn andere arm, valt mee hoor, maar het is wel vermoeiend op elke dag te moeten reizen, eten zoeken, met mensen te praten, als het geen fucking Duitsers zijn, weer je verhaal te vertellen, spullen uit je tas graaien omdat ik heel graag dat en dat shirt aan wil, en een dag later alles weer zo netjes mogelijk in te pakken omdat ik weer weg ga. Ik loop niet te klagen , maar het is gewoon ff kut.

In de supermarkt koop ik lekkere verse broodjes ( zuurdesem,Marcel) beetje beleg,fruit en bier. Loop naar mijn hostel ,maak een kopje t en zit heerlijk te eten. Na het eten ga ik toch nog ff naar buiten want het weer is wat beter, en ik kon op de kaart niet meer vinden waar die sportsbar zat... Kneus.
Als ik terug kom van buiten voel ik me beter en klaag nog ff wat tegen Viv. Daarna ga ik naar bed , morgen wil ik naar de markt en de wedstrijd !!! Ik heb er zin in ! Toch wel..