27-11 Dunedin.

Het einde van mijn trip in Nieuw Zeeland is in zicht, heb nog een dag of 4 . 1 dag in Dunedin en 3 dagen in Christchurch. Als ik ff heel snel door de afgelopen weken heen loop, is het één fantastische ervaring geweest ! Ben zo dankbaar dat ik dat kan doen, klinkt misschien wel stom, maar zo voelt het !
Ik ben niet van plan om heel veel te gaan doen in Dunedin, kijken naar wat souvenirs, door de stad slenteren, weet niet goed wat ik er van moet denken. Het schijnt een "Schotse" studentenstad te zijn, alsof ik dan weet wat ze er mee bedoelen ?? Zoiets als Delft en iedereen in een Kilt?? Weet ik het.

Ik moet afscheid nemen van Queenstown, wat ik jammer vind, had graag nog een dag hier willen wandelen, dat besef ik als ik in de bus zit richting Dunedin. Het is nog vroeg maar de zon schijnt op de bergen, witte toppen !! Man man man wat een natuur ! Ik heb geen spijt van de dingen die ik niet heb gedaan, ben blij met de dingen die ik wel gedaan heb, maar dit voelt klote. Het weer heeft ook niet meegezeten, moet ook wel mijn rust nemen, jammer dat het hier is.
De rit naar Dunedin duurt ongeveer 4 uur, ergens in het midden hebben we koffie pauze, in een heel klein plaatsje, waar de zon schijnt ! Dit gebied staat bekent van de goud mijnen, overal zie je relikwieën van de mijnwerkers. Het is wederom een mooie rit. Na een tijdje komen we aan in Dunedin, er zijn 2 stops , en ik weet niet waar ik uit moet stappen, weet niet waar ik ben of waar mijn hostel zich zou moeten bevinden. Ik blijf zitten en ga mee tot de laatste halte, het busdepot van de Intercity. Ik vraag rond waar ik heen moet en ze adviseren een taxi te nemen omdat het best wel een wandeling is. Ik loop het kantoor binnen en leg mijn verhaal voor, de receptioniste wijst me de telefoon die ik kan gebruiken, gratis. Ik pak de telefoon en bel de taxi centrale, bestel een taxi, die redelijk snel ter plaatse is. Ik geef het adres aan Jack, de chauffeur, en voor 16$ brengt ie mij naar mijn hostel.
Ik ram op de bel , want er is niemand, ik hoor uit een andere kamer, coming !!
Ik check in en ze brengt me naar mijn kamer en laat de noodzakelijke dingen zien. Ik vraag meteen over de wifi, krijg een voucher voor 1 GB wifi, en als ie op is kan ik gewoon een nieuwe halen. Thx. Ik vraag een kaart en ze tekent erop waar wij zitten en waar ik heen kan/moet. Ik ga weer op pad. Ik loop als een toerist langs alle gebouwen die op de kaart staan, loop langs de winkels, loop weer de benen uit mijn reet. Ik zie een New World supermarkt en doe gelijk boodschappen. Op de weg terug zie ik allemaal terrasjes en besluit om in de zon een biertje te drinken. Het blijft er niet bij 1.. Ik geniet van de zon en zit mijn verhaal te schrijven over het Raften. Neem nog een biertje, en nog 1, bestel wat frietjes.... Dat verhaal kennen jullie....
De zon verdwijnt achter de wolken, het gaat waaien , en de wolken worden erg donker, het terras loopt leeg, iedereen gaat naar binnen, ik ook, om te plassen en af te rekenen. Ik loop in de regen terug naar mijn hostel. Het zijn niet zoveel druppels en word dus niet zo nat. Ik loop direct naar de keuken en leg mijn boodschappen in de koelkast, ook mijn half-lauwe kip.... Pak nog een biertje en ga in de lounge zitten op de bank. Na een uurtje ga ik eten maken, er staat een stel uit Argentinië , die maken een ovenschotel van kip en pompoen, ziet er nog niet lekker uit, maar dat zal nog wel komen. Er staat ook een Duitser te koken, hij probeert het, hij laat al zijn frustraties los op een uitje, ben bijna bang dat ie dalijk in zijn rug snijd...
De gebruikelijke gesprekken worden gevoerd, als ik sta te koken. Ik eet weer lekker en heb nog een bekkie over voor morgen in Christchurch. Na de afwas loop ik naar mijn kamer, orden mijn spullen, ga douchen en ga in bed liggen. Om 7:15 komt de taxi mij ophalen om me naar de terminal te brengen. Heel mijn lichaam doet zeer, komt waarschijnlijk door het raften, de busrit heeft ook niet veel goeds gedaan en al het wandelen ook niet. Over een paar dagen lig ik met mijn bek op het strand, doe ik niks meer.....