13-11 Paihia dag 4 , Cape Reinga

We willen om 9:00 uur gaan rijden, dat word uiteindelijk half tien, maar goed we zijn onderweg naar het noorden, iedereen heeft er zin in en het is heerlijk weer! Het is ruim 2,5 uur rijden maar we kunnen stoppen waar we willen, bij elk strandje baai of restaurant. Na een uur rijden stoppen we ergens om koffie te halen, en na nog s een half uur slaan we ergens af om naar "Taupo Bay" te gaan, het is echt zo'n mooi landschap, we rijden door de bergen naar de baai, de baai is mooi, met bergen aan 2 kanten, je raakt niet uitgekeken! Na ongeveer 600 foto's rijden we door richting de "Cape" , ook hier weer super mooie uitzichten, we stoppen hier en daar voor een snelle foto, t waait hier wel hard, tis ook koud.

Eindelijk komen we aan bij "Cape Reinga" , tis echt koud, er staat ,denk ik , windkracht 40 !! Maar we zijn er ! We lopen onder de poort door, en daar begint t, vanaf daar heeft iedereen wel wat rolletjes vol geschoten, op deze plek komen ook twee oceanen bij elkaar, de Tasmaanse zee en de Pacific, dat geeft mooie golven en stromingen enzo, aan de ene kant schijnt de zon en aan de andere kant regent het moeilijk hard, ik heb mijn best gedaan om het zo goed mogelijk vast te leggen op camera, maar het is met geen pen te beschrijven. We moeten een pad volgen wat slinger de slang naar beneden loopt naar de vuurtoren. De toren staat op een klif op 160 meter hoog boven de oceaan. Langs het pad staan borden met uitleg , in het Engels en Maori, het is een speciale plek en als je daareven bij stil staat lopen de rillingen over mijn rug. Ik sta gvd wel op het aller noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland..... Het is echt fucking niet normaal...

Iedereen neemt zijn/haar moment om het te beseffen, maken nog meer foto's voordat er een buslading met toeristen aankomt, het is gedaan met de rust. We lopen op het gemak terug naar de auto en komen dat stel weer tegen wat ons in dat bos wees op die vogels, daar staan we ff mee te kleppen, en delen wat pizza, heerlijk ! We rijden richting terug en willen toch nog een stuk wandelen maar we moeten eerst tanken. Na het tanken komen we bij de zandduinen waar je vanaf kan surfen... Geen idee, heb er over gelezen. We parkeren de auto en nemen de bodyboards mee die we in het hostel hebben geleend. We moeten een stukje door het water, en dan een stuk lopen naar de duinen, dan komen we aan bij de grote duinen, er staat een gozer die ons het een en ander uitlegt. Ik ga als eerste naar boven met Peter.
Ik weet niet of iemand dat wel eens heeft gedaan, met een body board met windkracht 27 een duin op klimmen van een metertje of 40 hoog ??? Best wel heel erg zwaar, ik had ook nog mijn Go Pro in mijn hand, niet te doen, ik heb gelukkig al het uithoudingsvermogen van een pas geboren vaatdoekje...
Eindelijk boven gekomen , moet je weer naar beneden...op je board, head first!das wel het stoerst, je kan er ook op gaan zitten maar dan duurt het zo lang voordat je weer beneden bent. Dus ik ga op mijn borst op dat board liggen , zet mijn Go Pro aan en glij in een stuk door naar beneden, ik vind het wel spannend ! Ik ben er nog niet zo goed in, en zal het nooit worden, maar was wel leuk, behalve dat het zand echt overal in zit, ook op plekken waarvan je denkt dat dat niet kan.... Ik haaaaat zand !! En dan is mijn filmpje ook niet gelukt.... Top !

Als we klaar zijn lopen we terug naar de auto en begint de grote schoonmaak... Overal zand.... Op de terug weg zien we een auto in de greppel staan en 2 gasten ernaast, de auto staat achterste voren, de bumper stuk, lekke band , de uitlaat die op half zeven hangt, koplamp eruit. We stoppen en vragen of we kunnen helpen. Dat kunnen we , we praten met de jongens en al snel blijkt dat ze veel te hard over de gravel hebben gereden en hebben geprobeerd te driften, wat niet echt goed is afgelopen, de auto ziet er niet uit ! We verwisselen de achterband en brengen de auto terug op de weg. We hebben zo goed mogelijk geholpen, en gaan verder op weg. We hebben nu best wel wat tijd verloren en moeten nog een heel eind terug dus word er geen hike meer gepland. Onderweg halen we nog een bakkie, en op het gemak karren we terug naar het hostel. We moeten nog eten, douchen en tas pakken. Ook dat nog, zoiets wil je helemaal niet na zo'n dag, maar het hoort erbij.

Ik ben inmiddels verkouden geworden en loop eigenlijk de hele dag te snotteren, dat is niet best. Iedereen bied me pillen aan, ook in het hostel, dat is echt wel gaaf van een hostel, mensen vragen aan je hoe het met je gaat, ook al spreek je die mensen niet, en iedereen bied wel wat pilletjes aan. Ik heb gelukkig ook wel wat bij me, dus is het allemaal niet nodig.

Morgen om 9:00 gaan we naar Whitianga een stadje in de streek Coromandel. Het is weer aan de kust dus ik ben benieuwd !!