Manilla dag 3

Ik heb niet een heel goede nachtrust gehad maar dat is mijn eigen schuld. Ben gelijk aan het werk gegaan voor een hotel in Sabang, wat niet echt wil lukken. Ik wil niet te veel betalen, maar mag wel wat kosten, en die zijn vol. Na een hoop gekloot heb ik 2 emails gestuurd naar 2 verschillende hotels, hoop op een snelle reactie....

Daarna ben ik gaan ontbijten in de sportsbar, een dikke omelet want dat zal ik wel nodig hebben vandaag. Ik moet een kaartje kopen voor de bus en boot om op Sabang te komen, moet ik wel naar de andere kant van de stad. Ik heb geen zin om met de taxi te gaan, wat eindelijk misschien wel goedkoper/sneller is.. Maar dan heb ik ook de metro gezien in Manilla. Eerst moet in 25 lopen om bij de metro te komen, dan duurt het ff voordat ik een kaartje heb ( zegt iets meer over mij) en aan de goede kant van het perron sta, dan moet ik 5 haltes later overstappen op een andere lijn, moet ik ook weer een nieuw kaartje kopen... Het is in de metro net zo gezellig als in Delhi.... Ik moet me een beetje beheersen om niet zo uit de metro te stappen als in Delhi, hier zijn de mensen iets vriendelijker!! Dan moet ik nog een stukje lopen naar 'City State Tower' , daar zit dat kantoortje in waar de kaartjes worden verkocht. Kost 700 PHP, omgerekend 11€. 4 uur met de bus naar Batangas pier, dan met de boot in een uurtje naar Mindoro, en dan met de bus naar Sabang. Blij dat ik het heb, nu nog een hotel.... Ik loop een hotel naarbinnen en vraag heel brutaal of aub een beetje wifi mag gebruiken, ik krijg een uur internet van de brave man, na mijn mail gecheked te hebben loop ik terug en geef de man het briefje terug met de inlogcodes van de wifi.... Niemand kan dat meer gebruiken, weet ik ook wel, maar wat jeleent moet je terug geven.... En dat doe ik!! De man kijkt me ligt verbouwereerd aan als ik het geef... Ik zet m'n beste glimlach op en loop de deur uit... Nog steeds geen email van die hotels gvd.

Ik loop richting het strand van Manilla, maar hoe dichter bij ik kom, ik zie geen strand... Ze hebben hier geen strand, de oceaan houd gewoon op, je bouwt een stad, legt er een muur omheen en de oceaan houd op... Maar ik heb 'm wel gezien!! Vandaar terug gelopen naar een winkelcentrum, simkaart gekocht, en opgewaardeerd, want als die klootzakken niet terug mailen, ga ik wel ff bellen met ze.... Dan ben ik eigenlijk te moe om nog door te lopen, stik maar in je winkels.... Ik loop naar de metro, en wil instappen waar ik ben uitgestapt, maar dat gaat niet, ik moet terug... Ik weer omlopen, kaartje kopen.... Denk ff na !! Maar het is zo warm, de zweetdruppels lopen uit mijn nek,zo mijn gleuf in... Ik zweet uit mijn armen en benen, ik ruik ook niet zo lekker meer, 'n beetje zuur.... Het maakt me geen hol ( natte) uit.
Dan stap ik uit de metro en loop in een half uur naar het Amerikaanse oorlogs monument.. Ik kan niet meer. Ik vraag onderweg de weg aan een wout die tot de tanden bewapend is, en hij groet mij in goed Engels en legt me uit hoe ik daar moet komen, ik dank hem vriendelijk en vervolg mijn weg. Dan kom ik aan bij de begraafplaats, ik moet me melden bij de portier, en moet me legitimeren, dan weten ze wie ze moeten bellen als er een wit kruis verdwenen is... Het is best indrukwekkend!! Ik ken dit niet echt uit "onze" oorlog, maar hier is natuurlijk ook het een en ander gebeurt. Ik blijf een tijdje zitten en laat het op mij inwerken. Dan is het echt tijd om naar mijn hotel te gaan, ik kan niet meer. Onderweg neem ik een taxi, ben echt te moe om te lopen. Ik stap iets eerder uit, loop naar 7/11 en haal een paar biertjes, die heb ik verdiend....

Ondertussen heb ik een email gehad, ik ga morgen duiken !!! Eigenlijk overmorgen , maar het is geregeld!! Ik ben superblij!! 5 dagen strand, snorkelen en duiken !! Ik moet ook een beetje leren voor mijn cursus... Hoop dat ze een hangmat hebben...

Ik ga douchen en naar buiten, heb honger, en trek in nog meer bier....