Op weg naar Bali!
Blijf op de hoogte en volg Bas
23 November 2012 | Indonesië, Senggigi
Om half negen gaat de wekker, ik ben al een tijdje wakker en lig verhaaltjes te schrijven. Beetje wakker worden en ontbijten. We worden om half elf opgehaald, rond half elf eigenlijk. Na het heerlijke ontbijt, 2 boterhammen getoast en een klein omeletje...ga ik de tas pakken en kom terug waar Hiske zit ,die op haar beurt de tas gaat pakken.. En natuurlijk worden we niet op tijd opgehaald, maar dan komt er een aftands busje aanrijden en wenkt naar ons, omdat we waarschijnlijk zo vragend zitten te kijken.. Dat busje is echt zo verrot dat het 20 jaar geleden al niet meer door de keuring kwam in Nl... Daarom rijden ze hier..
Na een uur en veel ergernissen komen we in de haven aan voor de ferry. We worden uit de gehaald , de tassen worden op een hoop gelegd en we moeten opschieten , want de boot vertrekt zoo. Er is niemand die mee loopt, de bus is weg.. Zoek het verder zelf maar uit!! Lekker geregeld.. Wij lopen in de bloedhitte naar de boot, ook die had 20 jaar geleden uit de running moeten worden genomen... We lopen maar naar boven, op zoek naar vrije stoelen... Weinig, tis echt druk.. Dan vinden we er 2 in de kantine, 't zit niet echt comfi , maar we zitten... Wij dachten dat de boot om 12 uur zou gaan .. Maar het verbaast ons niet als het niet gebeurt!! 25 min.later... Jaa hoor , we gaan.. Ik bereid me voor op een kwelling van fier tot vijf uur... Wat een hel...
Slapen gaat niet, kan nergens mijn hoofd op leggen, maar zit wel de hele tijd te knikkebollen, waardeloos. Ik ga wat te eten halen, ik kan kiezen tussen koekjes kaakjes chips nootjes zoutjes en tal van ondefinieerbare andere lekkernijen.. Dan maar koekjes met een blikje cola.. Top!! Muziekje op m'n oren , en wachten.. Ik loop naar buiten om te kijken, tis heet, ze staan om de hoek te pissen... Kinderen huilen, vervelende verkopers, en het stinkt... Dan maar weer terug naar mijn niet comfi zone...
Het duurt echt uren.. Naar mijn gevoel echt heeeeel lang, en komt de welbekende kustlijn in zicht van Padang Bai, waar we eerder waren voordat we naar Gili T gingen.. Met dat leuke hostel waar we een hele etage voor ons zelf hadden, met dat snelle internet en lekkere eten... Die dus!! Tipi Inn.. Maar daar gaan we niet naartoe, we gaan naar Kuta, mijn eindbestemming ! We gaan van de boot af en worden als vee welkom geheten, ze lopen te schreeuwen waar we heen moeten en ze willen de vouchers zien , en daar moeten we .....wachten!! Dan komt er een gozer, die klapt in zijn handen en we moeten gaan.. Hij klapt in z'n handen alsof we echt een kudde koeien zijn!! Mongool, ik ben al enigszins geïrriteerd...waus. Er zijn nog wat Nederlanders en die praten er ook schande van. Wij moeten in een busje stappen dat naar Sanur en Kuta gaat. Ok ok prima , wederom zo'n slechte bus.. Maar we gaan naar Kuta!!! De chauffeur houdt denk ik niet van zijn leven, ik ook niet van de zijne..want ook hij rijdt als een imbeciel .. Maar na een paar uur komen we toch aan in het veel besproken pittoreske Kuta...
Ik ben blij, het is druk en warm en we weten niet waar we zijn. We worden op vragende doch dwingende toon verzocht de auto te verlaten, en je eigen gang te gaan!! Wat een lul zeg, sta je dan met je goeie gedrag.. Gelukkig zijn we erg goed in het navigeren , en na een paar minuten , en een paar X vragen ,lopen we naar het hotel.
We hebben een deluxe kamer, maar als we aankomen valt het erg tegen, misschien komt het doordat we moe zijn... Morgen kijken we verder, eerst eten en dan slapen...
Morgen begint het echte grote genieten... Hoop ik..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley